Kalendarium Gry w abstrakcję to uporządkowane w sposób postępujący zdarzenia w Grze. Od pierwszej Gry w styczniu 1988 r. - okres intymny i dalej kolejne okresy, ilość powstałych obrazów, a także tekstów towarzyszących refleksji nad Grą. Wydanych lub niewydanych. Także opinie innych lub informacje o istnieniu takich opinii.

Służy to systematyce Gry w abstrakcję. Jej efektem (systematycznym opisom, Gier, zdarzeń, myśli, refleksji, gromadzeniu opinii partnerów, proszeniu o recenzje) zawdzięczam obecnie możliwość analizy tych materiałów. Samoorganizujący się system, za jaki obecnie można uznać Grę, nie może być zorganizowany z zewnątrz. Musi się sam organizować, nie może być efektem koncepcji, planu i jego wdrażania. Musi się posuwać do przodu właściwie w sposób intuicyjny, czyli artystyczny. Tak właśnie powstawał opis Gry w abstrakcję, tak też rozwijała się sama Gra. Kalendarium Gry jest zapisem istnienia materiałów, obrazów i opinii, ich publikowanie lub nie, nie mają żadnego znaczenia. Ważny jest fakt istnienia.

 

Kalendarium Gry w abstrakcję to uporządkowane w sposób postępujący zdarzenia w Grze. Od pierwszej Gry w styczniu 1988 r. - okres intymny i dalej kolejne okresy, ilość powstałych obrazów, a także tekstów towarzyszących refleksji nad Grą. Wydanych lub niewydanych. Także opinie innych lub informacje o istnieniu takich opinii.

Służy to systematyce Gry w abstrakcję. Jej efektem (systematycznym opisom, Gier, zdarzeń, myśli, refleksji, gromadzeniu opinii partnerów, proszeniu o recenzje) zawdzięczam obecnie możliwość analizy tych materiałów. Samoorganizujący się system, za jaki obecnie można uznać Grę, nie może być zorganizowany z zewnątrz. Musi się sam organizować, nie może być efektem koncepcji, planu i jego wdrażania. Musi się posuwać do przodu właściwie w sposób intuicyjny, czyli artystyczny. Tak właśnie powstawał opis Gry w abstrakcję, tak też rozwijała się sama Gra. Kalendarium Gry jest zapisem istnienia materiałów, obrazów i opinii, ich publikowanie lub nie, nie mają żadnego znaczenia. Ważny jest fakt istnienia.

 

Okres Prywatny

 Okres prywatny zawiera w sobie okres intymny. Są to cztery pierwsze prace, powstałe pomiędzy mną a Beatą Gońdą. Wymaga tego ich specyfika i ważność dla zrozumienia procesu samorganizacji Gry.

Okres Intymny

Od Stycznia   do Lutego 1988 r. zawiera cztery pierwsze prace. 
Te pierwsze spontaniczne spotkania, wynikają ze wspólnego mieszkania dwojga plastyków ich stosunków oraz sposobów radzenia sobie ze stresem.. Cykl trzech gier wydaje się pełnym cyklem gry, tak potwierdziły późniejsze obserwacje. W pierwszym okresie zupełnie mi to umknęło. Ważnym wydaje mi się, że już w pierwszym miesiącu zaznaczyła się ta tendencja, podkreśla to spontaniczny i naturalny proces Gry. 

Prac -  4

Okres Prywatny

Pierwszy rok, wszystkie gry z przyjaciółmi i znajomymi, a także znajomymi znajomych. Okres spontaniczny, radosny, niezwykle twórczy. Odbywał się w naszych mieszkaniach.
Zakończony prezentacją prac w Galerii Kont.

Prac - 37

Załączniki: 

Zaproszenie 1988

Pierwszy katalog – 1990

Okres Publiczny

Okres Publiczny

Zawiera się w czasie 3 lat. Były to publiczne pokazy Gry: Galeria Kont, Literakcje, Kullages, Pracownia Miejsce, Warsztaty roku zerowego UMCS, Warsztaty roku zerowego Studentów filozofii UMCS, Warsztaty „Wobec sztuki”. Okres twórczy i pełen obserwacji i rozmów. W tym okresie powstaje zarys opisu„Gry w abstrakcje".

Prace:
Kalendarium:
  1. Galeria Kont – 24 : 26 01 1989

  2. Literakcje – 04 : 06 04 1989,

  3. Kullages – 26 : 27 V 1989,

  4. Pracownia Miejsce - Wrzesień 1990 do Lipiec 1991,

  5. Warsztaty roku zerowego UMSC - 22 08 : 03 09 1989

  6. Warsztaty roku zerowego Studentów filozofii UMCS ”Turtul” 15 08 : 25 08 1994 r,

  7. Warsztaty “Wobec sztuki” Orońsko - 25 XI 1995  

  8. „U Rajcy” Spotkanie filozofów konferencja  „Dialog Kultur” 24 09 1997 r.

 

Załączniki:

Zaproszenie 1996

Turtul - warszztaty Gry

 

Okres Refleksyjny

Okres Refeksyjny

Znajduje się na ziemi niczyjej — to konkluzja po okresie publicznym. Gram niewiele jedynie z najbliższymi. Gra jednak nie ustaje, toczy się we mnie, to ja sam stałem się obszarem gry — zmagań.
Przechodzę głęboką przemianę, dużo piszę, notuje myśli i obserwacje. Niczego jednak nie wydaje, nie ujawniam. Pękł wewnętrzny obraz, staram się nie zastępować go koncepcją obrazu. Czekam na coś nowego, co nie będzie ramami, ale wewnętrznie tętniącym dziełem.

Prac - 43

Załączniki:

Zaproszenie 2004

Raport zamknięcia

Czas Gry

Czas Gry

Jak to w Grze, znów coś samo się zaczęło... Jakiś nowy czas, rozważania się skończyły, nadchodzi czas Gry. Jednak w tym właśnie czasie, dzięki współpracy w ograniczoną liczbą partnerów, pojawiają się ich istotne opinie i zmieniają obszar refleksji. Gra jest działaniem intuicyjnym niepodlegającym żadnych reguł. Można go więc traktować jako samorganizujący się system, ale też jako Bezsłowny dialog. Obie te perspektywy są równouprawnione i jednocześnie prawdziwe.

Prace: 18

Kalendarium:

  1.  Gra z Agnieszką Dybek – publikacja w Agnieszki „Dzienniku Lubelskim”
  2. Spotkanie Autorskie, Biblioteka im. Łopacińskiego filia nr 4 - 13 01 2010
  3. Warsztaty Gra w Przestrzeń – Teatr NN Marcin Skrzypek – 26:27 04 2010,
  4. Serce Gry przenosi się do Lwowa - 20 XII 2011, po wielu latach wracam do pracy z ograniczoną liczbą partnerów. Dzięki temu widzę, występuje w Grze prawidłowości.
  5. Zakup dwóch kamer video oraz osprzętu do filmowania spotkań. Od 07 do 2013 każda Gra jest filmowana. Takie rozmowy po Grze są filmowane i umieszczane w kanale YouTube.
  6. Utworzenie kanału na YouTube „Gra w abstrakcję”
  7. Powstaje blog intelektualny. Będący próbą usystematyzowania podstawowych pojęć w Grze. Na poziomie odbiorcy, np. „O czym mówi obraz Gry". Są to krótkie kilkuminutowe filmy lub krótkie teksty
  8. pt. „Krótko na temat” poświęcone optyce Gry.
  9. Od 2011 do 2015 powstaje we Lwowie 14 prac z trzema partnerami,
  10. Wystawa Gry w abstrakcję pt. „Estetyka dialogu” 23 Kwietnia 2015 we Lwowie w ramach konferencji „Człowiek, komputer, komunizacja” Na Politechnice Lwowskiej.
  11. Wystawa Estetyka dialogu w Kijowskim Uniwersytecie im. Tarasa Szewczenko. 12 listopada 2015 r. Towarzyszył im wykład, Romana Pukara pt. „Rewolucja, której nie było vol. III”. To już trzecie
  12. podejście do tematu przemiany w postsocjalistycznej Polsce na przykładzie Gry w abstrakcję.
  13. Powstaje pojęcie Estetyka dialogu, wywodzące się z analizy kompozycji obrazów Gry.
  14. E-book wydany z okazji wystawy we Lwowie 2015 r. zawiera dwa teksty partnerów Gry:
  15. Prof. Jadwigi Mizińskiej, pt. „GRA” Romana Pukara jako bezsłowny dialog.
  16. Prof. Oleny Levchenko, pt. „Gra — samoorganizujący się system”

Załączniki

Zaproszenie do niezwykłej Gry

Pomiędzy Tobą a mną.

Oferta gry

Wypowiedzi Współautorów

E-book "Estetyka dialogu"